"Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od Was nie wymagali" Jan Paweł II

Budowanie poczucia własnej wartości u dzieci.

Budowanie poczucia własnej wartości u dzieci. 

Pewność siebie oraz potrzeba bezpieczeństwa to czynniki, które warunkują dobre i prawidłowe funkcjonowanie człowieka. U dzieci pewność siebie kształtuje się w wieku przedszkolnym oraz w pierwszych klasach szkoły podstawowej. Najważniejszymi czynnikami od których będzie zależało to, czy dziecko postrzega siebie jako osobę wartościową i ważną są komunikaty, jakie otrzymuje od rodziców, nauczycieli i rówieśników.

To właśnie na rodzicach spoczywa największy obowiązek wspierania dziecka, by wzmacniało poczucie własnej wartości. Bardzo ważne jest, aby poświęcać dziecku czas, wspierać je w poznawaniu swoich mocnych i słabych stron. Lubienie siebie, dostrzeganie własnej niepowtarzalności to przejawy samoakceptacji, dzięki której wyzwalane jest zaufanie i wiara we własne siły.


Jak pokazać dziecku, że jest akceptowane i że jest dla nas ważne?
Jest na to kilka dobrych sposobów:

  •  odpowiadanie na sygnały, które przekazuje nam dziecko, zaspokajanie jego potrzeb, okazywanie troski, 
  • akceptacja etapu rozwoju na którym znajduje się dziecko, dostosowanie wymagań i oczekiwań do możliwości dziecka, 
  • stwarzanie okazji do dokonywania wyborów, podejmowania decyzji i branie pod uwagę jego zdania,
  • uważne słuchanie, 
  • docenianie dziecka, zwłaszcza za włożony wysiłek i dobre intencje a nie tylko za rezultaty, 
  • stwarzanie dziecku okazji do tego, żeby mogło odnosić sukcesy. 

    Rodzice, którzy budują poczucie wartości u dziecka:
  •  okazują dziecku swoją miłość i czułość; 
  • wytyczają granice; 
  • uczą zasad, jakimi rządzi się świat; 
  • jasno mówią o swoich oczekiwaniach; 
  • pozwalają dziecku na samodzielność; 
  • pokazują, że wierzą w kompetencje i możliwości dziecka; 
  • pokazują dziecku, że wierzą w jego dobroć; 
  • akceptują uczucia dziecka i swoje - zarówno te przyjemne jak i nieprzyjemne; 
  • potrafią przyznać się do błędu i przeprosić; 
  • potrafią przyjmować krytykę na swój temat; 
  • potrafią przyjmować komplementy, ale również potrafią obdarzyć komplementem inną osobę (w tym również dziecko); 
  • doceniają wysiłki, starania dziecka, nawet jeśli nie zawsze wszystko mu się udaje; 
  • liczą się ze zdaniem i potrzebami dziecka. 


Ktoś powiedział, że „aby wierzyć w siebie, muszę najpierw mieć kogoś, kto uwierzy we mnie”. Dlatego rodzicu, uwierz w swoje dziecko i pozwól mu tego doświadczyć, a wtedy ono samo zacznie w siebie wierzyć!